غفلت در حفظ حرمت ها / با فعالان فرهنگی مهربانتر باشیم

آقایان! این مردم – همان‌طور که امام مکرر فرمودند – ولی‌نعمتهای ما هستند؛ این شوخی نیست. من یکی از مسؤولان را در محضری دیدم که برخوردش با مردم قدری متکبرانه بود. من پیغام دادم و گفتم به ایشان بگویید که اگر می‌خواهد جبران آن برخورد را بکند، باید در همان‌طور محضری ظاهر بشود و بگوید: ای مردم! من نوکر شمایم. خلاف که نگفته؛ آیا دروغ گفته است؟ یک مسؤول کشور چکاره است؟ فلسفه‌ی وجودی ما غیر از خدمت به مردم چیست؟
امام فرمودند: اگر به من خدمتگزار بگویند، بهتر از این است که رهبر بگویند. این حرف درستی است؛ چون خدمتگزاری، برای انسانی که دلش بیدار باشد، مدح بزرگتری است. امام، تمام وجودش بیدار بود؛ شوخی و تعارف هم که نمی‌کرد. حقیقتاً اگر این ملت شهادت می‌دادند – که قطعاً می‌دادند – که امام خدمتگزار آنهاست، امام بیشتر خوشحال می‌شد، تا همه‌ی ملت یکصدا فریاد بزنند که تو رهبر ما هستی.
بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۷۰/۵/۲۳
یکی از مسایلی که رهبر معظم انقلاب به آن توجه دارند حمایت از فعالان فرهنگی بویژه در زمینه دفاع مقدس و شهدا است و همیشه نسبت آن تاکید دارند اما متاسفانه اکثر مسئولین به این امر مهم توجه نمی کنند و حتی بر خلاف فرمایشات مقام معظم رهبری عمل می نمایند.
یکی از این موارد مربوط می شود به مسئول فرهنگی یکی از نهادهای مطرح که متاسفانه نسبت به حفظ حرمت یک جانباز فعال در فضای مجازی کوتاهی نموده و هم دفتردار و سپس خود ایشان بصورت تحقیرآمیز با این جانباز فعال فرهنگی برخورد کرده اند.
به گفته این جانباز ، حدود دو ماه توسط دفتردار این مسئول منتظر و سرگردان می ماند و از دیدار نا امید می شود ولی بعد از اینکه توسط یکی از عزیزان آن قسمت راهنمایی می گردد و به او پیشنهاد می دهد که در هنگام نماز به سراغ آن مسئول برود، علیرغم میل باطنی و قبول نداشتن اینگونه رفتار، ولی به خاطر معرفی فعالیت فرهنگی خود، این کار را انجام می دهد و بعد از نماز به آن مسئول مراجعه می کند و موضوع را مطرح نموده و درخواست یک ربع وقت برای توضیح فعالیت خود می کند.
متاسفانه آن مسئول بلافاصله و در شرایطی که معلوم است با پیش ذهنی و قضاوت تصمیم گرفته است ، به آن برادر جانباز می گوید که وقت ندارم و هیچگونه پیشنهاد دیگری هم نمی دهد!؟ و بسیار تحقیرانه و مغرورانه برخورد می نماید و این در صورتی است که این مسئول و مانند او، به این قشر مدیون هستند و خیلی بی انصافی است که با این قشر ایثارگر اینگونه زشت و غیرقابل دفاع برخورد شود. آیا این مسئول نباید بداند که جانباز یعنی کسی که از همه چیز خود گذشته و سلامت خود را از دست داده است تا او و امثال او با در نظر گرفتن خدا به انجام وظیفه عمل نمایند.
یادآور می شود که این برادر جانباز کارهایی را انجام داده است که در فضای مجازی نمونه ندارد ولی در اثر همین بی مهری ها و حسادت و تنگ نظری ها، محروم مانده است. بنابر این شکی نیست که این مسئول کار زشتی را انجام داده و با توجه به گستردگی کار فرهنگی این جانباز که در رابطه با دفاع مقدس و شهدا می باشد، به یکی از یادگاران شهدا توهین نموده است. از طرفی هم این سئوال پیش می آید که چه باید کرد از این همه کار بر زمین مانده و مسئولینی که این همه کار و جلسه دارند. آیا این همه کار بر زمین مانده و این همه جلسه و بهانه های پیش نویس شده مناسبتی با هم دارند؟ چرا این همه توجیه و تناقض؟ ای کاش آن مسئول به این کار انجام شده که واقعا بی نظیر است، اینگونه دهن کجی نمی کرد. در حالی که آن کار جایگاه خودش را دارد و شاید روزی آن مسئول نبوده است و اصرار آن برادر جانباز کمی زیادی شکسته نفسی بوده است. تا آنجا که بنده در جریان هستم، آن مسئول که هیچ بلکه تمامی آن نهاد نیز قادر به خلق این اثر ارزشمند توسط آن برادر جانباز نیستند و آنچه که آن برادر جانباز مد نظر داشته است، رشد این اثر در آن نهاد بوده است تا بر افتخارات آن نهاد بیفزاید ولی چه می شود کرد که دیگر تواضع و فروتنی خریدار ندارد و آن برادر جانباز نیز اسیر همین معضل شده است.
ای کاش آن مسئول فرهنگی به خود آید و بداند که از نظر سنی جای فرزند آن برادر جانباز حساب می شود و از نظر فرهنگی نیز، هرگز به اندازه آن جانباز اهتمام و معرفت ندارد، که اگر داشت هرگز با آن جانباز سرد و تحقیرآمیز برخورد نمی کرد.
آن برادر جانباز می گفت شکایت آن مسئول را به تک تک شهدا می کنم و امیدوارم که هر چه زودتر به خود آید و از مسئولیت خود آگاهی یافته و بر خلاف نظرات حضرت آقا عمل ننماید.

حرف آخر:

این مطلب در سایت ایثارپرس نیز منتشر می شود.