پایان من با شهدا در این دنیا / عکس و فیلم متحرک شهدا در تناقض و محو آنچه می دانستم
حرف زیاد دارم ولی بغض فرو می خورم و با گله شدید از خود شهدا که چرا خودشان سبب ساز جلوگیری از این خطای نابخشودنی نشدند، از دنیای آنان خداحافظی می کنم و ناتوانی خودم در راه فعالیت فرهنگی در زمینه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت را رسما اعلام می نمایم.
چندی است که طی یک ایده بسیار خطرناک افرادی از هوش مصنوعی بهره برده و با سوژه سازی روی تصویر شهدا و به حرکت در آوردن آن، حقیقت شهدا را به مسلخ توهم و خیال‌پردازی برده‌اند و چنان می‌کنند که گویی شهدا بازیچه دست افراد بشر هستند و می توان با نرم افزار آنها را به حرکت در آورد.
بنده که افتخار حضور در کنار این عزیزان را داشته‌ام چنان از این ماجرا سر افکنده و سر خورده شده‌ام که اصلا قابل وصف نیست تا جایی که دیگر تصمیم گرفته‌ام از صحنه فعالیت فرهنگی برای شهدا کنار بروم تا بلکه در خلوت خودم دق کنم و از دنیای هزار جور رنگ و وارنگ که تقریبا همه چیز آن با صحنه سازی و دستکاری از حقیقت دور شده است رهایی یابم.
خدا از سر تقصیر بیش از نود و پنج درصد مسئولان نگذرد که آنقدر در امور فرهنگی کوتاهی کردند که حالا شاهد این هستیم که به جای فهمیدن راه و مرام شهدا و ترویج آن، توهم سازی نموده و با حرکت دادن کاذب چهره و بدن شهدا و سوژه سازی، تمرکز تفکر بر روی مرام و هدف شهدا و شناختن مفاهیم وجودی و عقیدتی آنها را بر هم زنیم. جالب است که اقدام کنندگان این کار عبس و حرمت شکن، با بهانه احساسی و اینکه چند خانواده شهید راضی بوده و خوشحال شده‌اند، به میدان آمده‌اند. ای کاش آن چند خانواده شهید این نکته را رعایت می‌کردند و حواسشان جمع بود که رضایت آنها بهانه و عاملی برای تسری دادن به کل خانواده‌های شهدا گردیده که سوءاستفاده ناجوانمردانه از این تعداد کم خانواده شهدا، دردسر بزرگی را در آینده رقم خواهد زد. ای کاش این احتمال را می‌دادند که این کار بدون معنی و بدون جایگاه، شاید سوغاتی از آن طرف آب باشد و به منظور انحراف مسیر در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت وارد شده باشد. ای کاش اینچنین وانمود نمی‌کردند که گویی برای از دست دادن فرزندشان دچار پشیمانی شده و دلخوش به یک حرکت ایذایی از طرف آنان می باشند و باز ای کاش…
من از بیگانگان هرگز نمی‌نالم / که هر چه کرد با من آشنا کرد
حرف زیاد دارم ولی بغض فرو می‌خورم و با گله شدید از خود شهدا که چرا خودشان سبب‌ساز جلوگیری از این خطای نابخشودنی نشدند، از دنیای آنان خداحافظی می‌کنم و ناتوانی خودم در راه فعالیت فرهنگی در زمینه ترویج فرهنگ ایثار و شهادت را رسما اعلام می‌نمایم. آی شهدا، می‌دانید چقدر فیلم‌ها و عکس‌ها از شما داشتم(چندین ترابایت) که اگر مسئولین بی معرفت به وظیفه خود عمل می‌نمودند و وظیفه خود را انجام می‌دادند تا آنها را نشر بدهم، شاید کار به اینجا نمی‌کشید که حالا با خطر بزرگ تصویرسازی ذهنی و خودساخته از شهدا روبرو باشیم و اصل حقیقت را به دست فراموشی بسپاریم. شهدا، خودتان شاهد بودید که بعد از جنگ به پای شما ایستادم و به دنبال هیچگونه منافع مادی-علیرغم شرایط بسیار عالی که داشتم-نبودم.
اگر همین الان نظام و حکومت بخواهد کارهای بزرگی را که به لطف خدا، یاری ائمه اطهار سلام الله علیهما، مدد شهدا و زحمات طاقت فرسای چند خادم شهید، در اینترنت و فضای مجازی انجام شده است را جایگزین نموده، و بیش از هفتاد سایت ارزشمند با سابقه طولانی نزدیک به سه دهه و بیش از 530 دامنه اینترنی متناسب با موضوع دفاع مقدس و شهدا و بیش از سی ترابایت اطلاعات را فراهم کند، آیا می‌تواند؟ به یقین نمی‌تواند. فراتر بگویم، آیا اصلا می‌خواهند!، نه نمی‌خواهند، آنها سودشان را از شهدا و جامعه ایثارگری برده‌اند و دیگر کاری به این کارها ندارند و… قدرت و ثروت در دست چند صد نفر در این مملکت است و اجازه نمی‌دهند که خادمان شهدا منافع آنان را به خطر بیاندازند و…
ولی آی شهدا چرا شما کم لطفی کردید و چنان مرا تنها گذاشتید که حالا چند نفر که در حال تحریف و لوث کردن شما هستند، در مقابل اعتراض، مرا مسخره کنند و آماج نیش و طعنه خود سازند. باشد، هر طور که صلاح می‌دانید. صلاح مملکت خویش را خسروان دانند، شهدا که ملاک نیستند!!!؟(خدا نکند)
به هر حال بعد از سال‌ها هزینه کردن شخصی، مقاومت و ایستادگی در برابر ناملایمات و شاهد بودن بر گرفتن بودجه‌های چند صد میلیاردی مسئولین بی مسئولیت و در نا‌کجا آبادها خرج کردن، اما دیگر توان ندارم و امیدی به انجام وظیفه مسئولین و از طرفی هماهنگی در بین بچه های ارزشی را ندارم لذا از کلیه فعالیت‌هایم دست می‌کشم تا دیگر مورد تمسخر و بی‌احترامی قرار نگیرم.
